Iris: How I got into hardstyle
Keek jij uit naar het moment waarop je achttien werd? Eindelijk oud genoeg voor een hardstyle feestje! Ontdekte je de muziek pas op latere leeftijd? Of vond je het misschien vreselijk en ben je, nadat je vrienden je meesleurde, compleet van gedachte veranderd ? In How I got into hardstyle vertellen onze Hardstyle Reporters over hun party carrière, hoe zij hardstyle ontdekten en voor altijd verkocht raakten.
Iris is nog maar net lid van team Hardstyle Report, maar heeft zichzelf nu al onmisbaar gemaakt. Als vertaler, maar ze denkt ook graag creatief mee over de invulling van onze content. Al jaren staat haar agenda vol met hardstyle feestjes, die ze trouwens het liefst af gaat met vriendin en collega Hardstyle Reporter Lauren. Van Defqon.1 tot Dominator, voor Iris is het allemaal geen onbekend terrein meer. Dit is haar verhaal!
Het begon allemaal ooit bij Dance Valley, zo’n acht jaar geleden. Het enige wat ik toentertijd luisterde was hiphop en R&B. Ik stond dus voornamelijk te dansen bij de Beatloverz stage. Van een vriend moest en zou ik meegaan naar de hardstyle stage. Ik ging mee, maar was niet echt onder de indruk. Waar was de melodie? Na tien minuten vond ik het mooi geweest. Ik ben de rest van de dag niet meer teruggekomen. De indrukken, de muziek en de spierpijn erna… “het was wel lache”.
Eind 2011 ging ik naar mijn eerste indoorfeest. Ik had via via van Dirty Dutch gehoord en had wat vrienden overgehaald om mee te gaan. Deze editie was in de Amsterdam RAI, een megagrote locatie. Ik verheugde me op de lasershows en al het onbekende wat ik zou meemaken. Eenmaal daar werd ik overdonderd door de enorme zaal, met gi-gan-tisch veel mensen en natuurlijk: de lasers. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt. Wat vond ik dit gaaf! Totaal verliefd op dat gevoel, ben ik in de jaren daarna naar zoveel mogelijk house en technofeestjes gegaan. Toch miste ik iets waarin ik echt mijn energie in kwijt kon en écht los op kon gaan.
Begin 2013 werd op een van de technofeestjes voorgesteld een kaartje te kopen voor Emporium, samen met mijn beste vriendin. Ik stemde in. Hier kreeg ik na een nachtje slapen meteen spijt van, want dat was toch helemaal niks voor mij? Die heftige muziek, heftige mensen, alles heftig. Maar ik kon het niet maken om af te zeggen. Ondertussen werden er partybusplekken voor ons geregeld, met alleen maar mensen die naar hardstyle en hardcore luisterden. Ik kon niet meer terug. Dit zou mijn allereerste echte hardstyle ervaring worden.
Dus daar gingen we dan, in een bus waar we nauwelijks mensen kenden, vergezeld door een muziekstijl waar we totaal niet in thuis waren, helemaal naar Wijchen. Maar ik had er wel zin in. Na het praatje van degene die de bus had geregeld, knalde meteen de bass met de toen nog onbekende hardstyle melodie aan. Ik werd overvallen door adrenaline en kippenvel over mijn hele lichaam. Ik was zo enorm onder de indruk van wat ik hoorde en de feestgangers in de bus die los gingen. Op naar het avontuur.
Samen met iedereen uit de bus, ben ik bij de hardstyle stage gaan staan en niet meer weggegaan. Ik wilde helemaal nergens anders heen! Wat een sfeer, wat een mensen en wat een regen. Maar dat maakte ons niks uit. Niks kon ons feestje verpesten. Platen als ‘Undiscovered’ van B-Front hebben ervoor gezorgd dat ik die dag voor het eerst keihard van hardstyle heb genoten. Ik geloof dat we het er nog weken over hebben gehad.
Die zomer ben ik uit gewoonte toch nog naar een technofestival gegaan, om vanuit daar door te gaan naar mijn allereerste indoor (raw) hardstyle event: Penoze op de NDSM-Werf. Wat een te gekke nacht! Het was me meer dan duidelijk: doe mij de hardere stijlen maar. Dus werd 2014 ingeluid op Freaqshow en een maand later stond mijn allereerste Hard Bass op de planning. Samen met mijn vriendin, en mede-Hardstyle Reporter Lauren, stond ik keihard te knallen op de kicks van Adaro, Ran-D en vooral: Minus Militia! Ik zal nooit meer vergeten hoe hard ‘Reign Supreme’ door het GelreDome knalde. WAUW! Wanneer ik deze plaat hoor, denk ik steeds weer aan dat moment. Hierna volgden nog heel veel feestjes, met als hoogtepunt de weekenden op Defqon.1 natuurlijk.
En zo ben ik fan geworden. Of zeg maar gerust: die-hard liefhebber. Ik sla het liefst zo min mogelijk feestjes over. Hoewel ik van hardstyle in al haar facetten houd, ben ik het meest bij de raw stages te vinden. Ik houd van Warface tot Phuture Noize, tot de kicks van Spoontech. Maar met af en toe een uitstapje naar hardcore, maak je me ook erg blij. Iedere zomer ben ik traditiegetrouw op Dominator te vinden! En het allerleukste: dit doe ik nog steeds met (grotendeels) dezelfde mensen als uit die eerste busreis. We zijn dit avontuur met z’n allen aangegaan en genieten nog steeds allemaal net zo hard, alsof het onze eerste keer is.
Iris is nog maar net lid van team Hardstyle Report, maar heeft zichzelf nu al onmisbaar gemaakt. Als vertaler, maar ze denkt ook graag creatief mee over de invulling van onze content. Al jaren staat haar agenda vol met hardstyle feestjes, die ze trouwens het liefst af gaat met vriendin en collega Hardstyle Reporter Lauren. Van Defqon.1 tot Dominator, voor Iris is het allemaal geen onbekend terrein meer. Dit is haar verhaal!
 |
Het begon allemaal ooit bij Dance Valley, zo’n acht jaar geleden. Het enige wat ik toentertijd luisterde was hiphop en R&B. Ik stond dus voornamelijk te dansen bij de Beatloverz stage. Van een vriend moest en zou ik meegaan naar de hardstyle stage. Ik ging mee, maar was niet echt onder de indruk. Waar was de melodie? Na tien minuten vond ik het mooi geweest. Ik ben de rest van de dag niet meer teruggekomen. De indrukken, de muziek en de spierpijn erna… “het was wel lache”.
Eind 2011 ging ik naar mijn eerste indoorfeest. Ik had via via van Dirty Dutch gehoord en had wat vrienden overgehaald om mee te gaan. Deze editie was in de Amsterdam RAI, een megagrote locatie. Ik verheugde me op de lasershows en al het onbekende wat ik zou meemaken. Eenmaal daar werd ik overdonderd door de enorme zaal, met gi-gan-tisch veel mensen en natuurlijk: de lasers. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt. Wat vond ik dit gaaf! Totaal verliefd op dat gevoel, ben ik in de jaren daarna naar zoveel mogelijk house en technofeestjes gegaan. Toch miste ik iets waarin ik echt mijn energie in kwijt kon en écht los op kon gaan.
Begin 2013 werd op een van de technofeestjes voorgesteld een kaartje te kopen voor Emporium, samen met mijn beste vriendin. Ik stemde in. Hier kreeg ik na een nachtje slapen meteen spijt van, want dat was toch helemaal niks voor mij? Die heftige muziek, heftige mensen, alles heftig. Maar ik kon het niet maken om af te zeggen. Ondertussen werden er partybusplekken voor ons geregeld, met alleen maar mensen die naar hardstyle en hardcore luisterden. Ik kon niet meer terug. Dit zou mijn allereerste echte hardstyle ervaring worden.
Dus daar gingen we dan, in een bus waar we nauwelijks mensen kenden, vergezeld door een muziekstijl waar we totaal niet in thuis waren, helemaal naar Wijchen. Maar ik had er wel zin in. Na het praatje van degene die de bus had geregeld, knalde meteen de bass met de toen nog onbekende hardstyle melodie aan. Ik werd overvallen door adrenaline en kippenvel over mijn hele lichaam. Ik was zo enorm onder de indruk van wat ik hoorde en de feestgangers in de bus die los gingen. Op naar het avontuur.
 |
Samen met iedereen uit de bus, ben ik bij de hardstyle stage gaan staan en niet meer weggegaan. Ik wilde helemaal nergens anders heen! Wat een sfeer, wat een mensen en wat een regen. Maar dat maakte ons niks uit. Niks kon ons feestje verpesten. Platen als ‘Undiscovered’ van B-Front hebben ervoor gezorgd dat ik die dag voor het eerst keihard van hardstyle heb genoten. Ik geloof dat we het er nog weken over hebben gehad.
Die zomer ben ik uit gewoonte toch nog naar een technofestival gegaan, om vanuit daar door te gaan naar mijn allereerste indoor (raw) hardstyle event: Penoze op de NDSM-Werf. Wat een te gekke nacht! Het was me meer dan duidelijk: doe mij de hardere stijlen maar. Dus werd 2014 ingeluid op Freaqshow en een maand later stond mijn allereerste Hard Bass op de planning. Samen met mijn vriendin, en mede-Hardstyle Reporter Lauren, stond ik keihard te knallen op de kicks van Adaro, Ran-D en vooral: Minus Militia! Ik zal nooit meer vergeten hoe hard ‘Reign Supreme’ door het GelreDome knalde. WAUW! Wanneer ik deze plaat hoor, denk ik steeds weer aan dat moment. Hierna volgden nog heel veel feestjes, met als hoogtepunt de weekenden op Defqon.1 natuurlijk.
En zo ben ik fan geworden. Of zeg maar gerust: die-hard liefhebber. Ik sla het liefst zo min mogelijk feestjes over. Hoewel ik van hardstyle in al haar facetten houd, ben ik het meest bij de raw stages te vinden. Ik houd van Warface tot Phuture Noize, tot de kicks van Spoontech. Maar met af en toe een uitstapje naar hardcore, maak je me ook erg blij. Iedere zomer ben ik traditiegetrouw op Dominator te vinden! En het allerleukste: dit doe ik nog steeds met (grotendeels) dezelfde mensen als uit die eerste busreis. We zijn dit avontuur met z’n allen aangegaan en genieten nog steeds allemaal net zo hard, alsof het onze eerste keer is.
