Keek jij uit naar het moment waarop je 18 werd? Eindelijk oud genoeg voor een hardstyle feestje! Ontdekte je de muziek pas op latere leeftijd? Of vond je het misschien vreselijk en ben je, nadat je vrienden je meesleurde, compleet van gedachte veranderd ? In How I got into Hardstyle vertellen onze Hardstyle Reporters over hun party carrière, hoe zij hardstyle ontdekten en voor altijd verkocht raakten.
Hardstyle Reporter Danny heeft al een indrukwekkende party-carrière achter de rug. Samen met zijn nichtje en mede-Hardstyle Reporter Marscha , hebben ze aan de wieg gestaan van de hardstyle sound en de muziek totaal zien evolueren tot de sound die het vandaag is. Met zijn gigantische dosis enthousiasme en creativiteit zet Danny zich op allerlei vlakken voor Hardstyle Report in. Interviewen, filmen, draaien, creatieve concepten bedenken. Maar in alles wat hij doet is de muziek de rode draad. Of dat nu snoeiharde raw is, of die heerlijke oldschool sound. Dit is zijn verhaal!
Als jonge jongen was ik helemaal gek van hardcore. Ik heb flink wat cd’s versleten. En dan vooral die van Thunderdome. Toen ik 16 was, organiseerde ID&T een editie van Thunderdome in de plaatselijke sporthal in Landsmeer. Dit was mijn kans om mijn allereerste echte feest te bezoeken. Er moest alleen nog één ding gebeuren; de toestemming krijgen van moederlief. Ondanks dat ze me eigenlijk nog te jong vond, heeft ze onder voorwaarden ja gezegd. Ik mocht gaan, maar wel onder begeleiding van de oudere nicht van mijn beste maatje toentertijd. Dat was overigens totaal geen teleurstelling, want zij wist als geen ander hoe je moest feesten.
Na een geweldige avond die zeker naar meer smaakte, verstreken er heel wat jaren. Inmiddels werk ik voor het ministerie van defensie en ben ik veel van huis voor oefeningen en uitzendingen. Dus van feesten kwam het niet meer echt. Totdat mijn nichtje mij mee begon te vragen naar feestjes. Innercity, Impulz, Houseqlassics. Daar wordt voornamelijk hardhouse en hardtrance gedraaid. Niet echt mijn ding, althans dat dacht ik. Maar de muziek ontwikkelt zich. Het wordt sneller, de kicks worden harder en de invloeden van oldschool hardcore worden duidelijker. En natuurlijk dat typische, maar heerlijke geluid, wat we nu kennen als de reverse bass.
Die nieuwe sound heeft zo’n ongelofelijke aantrekkingskracht en mijn eerste hardstyle-feest is een feit: Qlub Q-BASE In de Hemkade in Zaandam, met dj’s als Sunny D , Overdog en Dana. Als echte beginneling, ben ik niet bezig met de namen. Maar ik kan me nog goed herinneren, toen Dana werd aangekondigd. Dana? Dat is toch Lady Dana? Ja hoor, daar stond één van mijn hardcorehelden op het podium. Maar dit keer draaide ze geen hardcore, maar hardstyle, waardoor de muziek nog meer in de smaak ging vallen.
De feesten die daarop volgden, hadden steeds meer hardcorehelden van vroeger op de line-up, zoals Pavo en The Prophet. Maar ook nieuwe dj’s voegden zich snel bij dit nieuwe genre, Kai Tracid, Luna en Technoboy. Geïnfecteerd met het hardstyle-virus, sloeg ik geen enkel feest meer over. Ik ging stad en land af om feesten te bezoeken en zelfs de grens over. Het kon niet op.
Maar na tien jaar hardstyle, komt er voor mij een kleine omslag. Ik had het gevoel dat ik alles wel had gezien en gehoord. Ik zette mijn liefde voor hardstyle een beetje aan de kant en vond wat ik zocht in de technoscene. Even een frisse wind en wat vernieuwing in mijn leven. Totdat ik in in 2015 opnieuw door mijn nichtje werd meegevraagd. Dit keer een weekendje Defqon.1 in Biddinghuizen. Ik had zo’n beetje alles al gezien en gedaan, maar een weekendfestival was helemaal nieuw voor mij. Maar wat ik op Defqon.1 Festival in 2015 heb ervaren is onbeschrijfelijk. Dit is precies dat gevoel wat ik toen die eerste keer op Qlub Q-BASE voelde. En het hardstyle-gevoel is weer helemaal terug.
Inmiddels vind ik een mooie balans tussen hardstyle en techno. Voor hokjesdenkers misschien een aparte combinatie, maar op deze manier houd ik het voor mezelf leuk en interessant. Bovendien heb ik dan meteen een excuus om nóg meer feestjes te bezoeken. Want voorlopig ben ik nog lang niet uit gefeest. Wie weet zie je me over dertig jaar wel terug als hardstyle-opa. Althans, zo zie ik mezelf wel eindigen.