hardfest1904

HARDFEST 2019: Orange We Are

timderuiter
Tim de Ruiter - 1 mei 2019
De campus van de Universiteit Twente. Een plek waarop 364 dagen in het jaar de rust en de vrede wordt bewaakt in het teken van ontwikkeling. Op dit terrein kleurde afgelopen zaterdag de altijd groene grasmat rondom de campus volledig oranje. De serene stilte verdween, de inwoners van Enschede wisten hoe laat het was. Tijd voor HARDFEST 2019!

Wie bij ‘het Oosten’ alleen denkt aan FC Twente, de Grolsch fabriek en de welbekende ‘Groene knuppels’ heeft het mis. De passie voor hardstyle zorgt ook in dit gedeelte van het land voor verbinding, euforie en herinneringen. Vanuit alle omliggende streken verzamelden zich hardstyle fanatics, classic lovers, leden van the Wolfpack en die-hard Psyko Soldiers om de verjaardag van onze Willie te vieren.

De ingang oogt smal, in tegenoverstelling tot de rij. Het gros van de bezoekers stroomt binnen rond 14.00 uur. Een deel van de bezoekers kampt met wat opstartproblemen na een iets te gezellige koningsnacht, terwijl een enkeling de rij zowat voorbij stuitert. Desondanks ontstaat er een te gekke energie na het zien van het festivalterrein. Klein, maar fijn! Precies wat we gewend zijn van HARDFEST.

hardfest1901
Na het scoren van een vers getapte Grolsch, trekken we een sprint naar de SUPERBASH stage. Terwijl het schuim van het bier zelfs over onze enkels druipt, schreeuwt MC Renegade: “Let’s make it up for Josh & Wesz!” De brakheid, onrust of alle andere mogelijke remmingen verdwijnen als sneeuw voor de zon nadat de tent wordt gevuld door de euforische melodieën van nummers zoals ‘Autumn Green’ en ‘Like Thiz’. Ondertussen komt de mainstage op dreef door mister I Am Hardstyle himself, Brennan Heart. Hij laat zien dat hij na al die jaren nog steeds HET geluid van hardstyle weet te vertalen in dikke tracks als ‘Deadline’ en ‘If you fall, I’ll Catch You’.

De stapel donkergrijze wolken gaven bij aankomst al geen welkom gevoel, maar einde van de middag komt de regen voor vijftien minuten met bakken uit de hemel. De reactie van het publiek: doorstampen totdat de tent droog gedruppeld is! De combinatie tussen D-Sturb en Act of Rage maakt dit moment compleet. Het tempo wordt opgevoerd en de bekende raw tracks als ‘Grown Up’ en ‘Until It’s Gone’ make the crowd go wild! Samen met onze buren laten we een gedeelte van de planken kraken en schuren. HARDFEST is aan!

De lichte bewolking die over is gebleven maakt aan het begin van de avond plaats voor de zon. Terwijl de bezoekers van de outdoor hardcore stage baden in het zonlicht, begint op een steenworp afstand de set van The Pitcher. Net bijgekomen van een plaat als ‘Serenity’ worden we overdonderd door de samenkomst van ‘Max Enforcer - Gold’ en de gouden zonnestralen afkomstig van de ondergaande zon. De euforie, vreugde en energie die volgen zijn magisch en onbeschrijfelijk. Wat is dit vet!

hardfest1902
Het stokje wordt foutloos overgedragen aan Psyko Punkz. De meest verrassende set van de avond. De overgang tussen een klassieker zoals ‘BassBoom’ en een van zijn nieuwe tracks zoals ‘Victorious’ wordt naadloos gemaakt zonder de energie te verliezen. Het publiek schreeuwt haar enthousiasme uit in volle glorie. Wietze: petje af voor dit uur.

De mainstage wordt afgesloten door Angerfist vs Heavy Artillery (Warface). Voor het eerst in de geschiedenis kwam deze combi samen. En hopelijk was dit niet de laatste keer! Het duo zorgt voor donder en geweld in alle hoeken van het terrein. Toch kunnen we het niet laten om af te sluiten bij Alpha Twins, die de dag eindigden met een ruige classic set.

hardfest1903
Op rechtsvoor hebben we een klein onderonsje met een Twentse feestganger waarmee we alle mogelijke tekst mee schreeuwde. Wij op onze manier, hij in het ABT: Algemeen Beschaafd Twents. Met passie en toewijding wordt de laatste energie er uitgestampt tijdens ‘Atrocious’. De koek was op en het feest was af.

Inmiddels kleurt het gras bij de Universiteit Twente weer groen. Bedankt Absolutely Fresh voor deze fantastische editie van HARDFEST en voor de oosterse gezelligheid. Pôah, Orange We Were!